skóra, fura i komóra.

Pojechałam dziś do znajomych.
Są małżeństwem od sześciu lat.
Ona starsza od niego, parą zostali jak On miał siedemnaście, a ona dwadzieścia trzy.
Ślub wzięli po paru latach chodzenia.
Ona ma teraz 35 lat, a on 29.
Po paru poronieniach, nareszcie udało się jej zajść w ciąże.
Urodziła dziewczynkę, Mała ma teraz dwa latka.
Znam ich od dziesięciu lat.
On jeszcze nie tak  dawno, zakochany w swojej żonie do szaleństwa, niestety
 obecnie w kolejnej " narzeczonej".
Ona od pół roku bez pracy, uwiązana w domu, zdana na łaskę męża, który " znudził się" małżeństwem i ojcostwem".
Tak mi powiedział, - znudził się.
Bo Żona nie ma czasu na imprezy i zabawę, tylko wiecznie przy ten małej.
Podejrzewam, że czasami przyłoży jej, "no bo po sterydach taki się jakiś agresywny zrobił, sam nie wie dlaczego".
Mała płakała w nocy, to przeniósł się do piwnicy, bo się biedak nie wysypiał.
On przecież ma swój warsztat, musi być wypoczęty.
Warsztat poszedł w odstawkę, nie ma czasu na pracę, pomiędzy jedną panienką a drugą.
Układa sobie życie, no przecież ma takie prawo!
 Kredyty które pobrali jego rodzice, bo synuś potrzebował na wyposażenie, poszły na super furę i " siłkę".
On się nie martwi spłacaniem, rodzice są bliscy popełnienia samobójstwa.
 Żona, to już nie ta dziewczyna którą znałam, tylko roztrzęsiona nieszczęśliwa kobieta.
Żal mi ich, wszystkich.