za pięknie być nie może, ale cieszmy się

Zaspałam do pracy.
Dobrze że pracuję u siebie, jest to jakiś plus, że nikt oprócz mojego sumienia, nie ma do mnie pretensji.
Potem i tak za dużo nie zrobiłam, trudno było dojść do siebie po wrażeniach z weekendu.
Oprzytomniałam gdy weszły dwie ( miłe jak na razie) panie witając mnie w drzwiach biura słowami:
"Dzień dobry my z urzędu Skarbowego, na kontrolę..."
No do cholewki, ile tych kontroli!
Moja księgowa stanęła na wysokości zadania, na moje i Pań pytania odpowiedziała:
"Oj nie wiem, nie mam teraz głowy, nie mam głowy"
Dobrze że Panie miały głowy i myślały racjonalnie.
Zabrały co trzeba, wypisały papier i pożegnały mnie mówiąc, że się odezwą, kiedy posprawdzają, dając jeszcze na do widzenia dobre rady.
Spokojna nie jestem, ale spokojniejsza niż ostatnim razem, bo takie raczej panie ku ludzikowi, niż przeciw.
Okazało się że brakuje mi jakiś ważnych dokumentów, ale nie było problemu żebym pozałatwiała to w ciągu najbliższych trzech dni i doniosła.
Usłyszałam również, że mam się nie martwić, jak by było coś nie tak, to pomogą skorygować.
Nadal nie wiem czy się bać czy cieszyć.


A potem z Żoną i jej kuzynką i z całą bandą dzieci pojechałyśmy nad jezioro.
Miły wieczór,  kuzynka z Kaszub, śmiesznie mówi, my dla niej podobno też:)