po trochu i o niczym

Moje dzieci od dwóch tygodni spędzają wakacje u swojego ojca.
Dziś w swojej łaskawości moja córka do mnie zadzwoniła.
A mi się nie chciało z nią rozmawiać.
Egoizm w czystej postaci.
co mam powiedzieć... no dobrze mi było z tym.
wyrodna matka jestem, wiem.


Po za tym walczę z poznańskim sądem, z ilością biurokracji.
Po co im tyle papierków???
Sprawa dotyczy zrzeczenia się spadku przez moje dzieci.
A sądy wymagają:
oświadczenia o niekaralności mojej i ich ojca, na szczescie napisanej tylko przeze mnie , a nie poświadczonej w sądzie, dochodów moich i jego, gdzie pracujemy, czy mamy prawa rodzicielskie, akt zgonu wuja itd....
Siedzę i piszę elaborat.

A kątem oka oglądam: